اثر تمرین ترکیبی هوازی-مقاومتی بر میزان چربی احشایی، سطح سرمی اُمنتین-۱ و مقاومت انسولینی در موش صحرایی اوارکتومی شده

هدف: هدف تحقیق بررسی اثر تمرین ترکیبی هوازی-مقاومتی بر وزن چربی احشایی، اُمنتین-1 و مقاومت انسولینی در موش صحرایی اوارکتومی شده بود. روش شناسی: 50 سر موش صحرایی ماده سیزده هفته (میانگین وزن 5±180گرم) به روش تصادفی و بر اساس همگن سازی وزن بدن در دو گروه  شم (20=n) و اوارکتومی (30=n) شامل زیرگروه های تمرین و اوارکتومی (10=n) و دو گروه اوارکتومی (کنترل؛20=n) قرار گرفتند. دو هفته پس از اوارکتومی، برای اندازه گیری امنتین-1 و مقاومت انسولینی، نمونه خونی گروه های شم1و اوارکتومی1جمع آوری و چربی احشایی استخراج و توزین شد. دو گروه دیگر حیوانات اوارکتومی شده به صورت تصادفی در گروه های تمرین و اوارکتومی2 قرار گرفتند. برنامه تمرین 8 هفته، 3 روز در هفته، سرعت 20 متر بر دقیقه، 60 دقیقه در روز، شیب 10 درجه و دارای وزنه 3% وزن بدن حیوان، متصل به دم، انجام شد. بعد از بیهوشی و گرفتن نمونه خونی، چربی احشایی برداشته و توزین شد. امنتین-1 با الایزا و مقاومت انسولینی با شاخص homa-ir اندازه گیری شد. یافته ها: بین میانگین وزن بدن گروه ها در شروع مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشت. تغییرات چربی احشایی، امنتین-1 و مقاومت انسولینی، دو هفته پس از جراحی، در گروه اوارکتومی در مقایسه با شم معنی دار نبود. در پایان هشت هفته چربی احشایی، بدون کاهش وزن بدن، در گروه تمرین و اوارکتومی نسبت به گروه اوارکتومی 4/21% کمتر افزایش یافت؛ درحالی که در گروه اوارکتومی در مقایسه با شم 5/92% افزایش یافت (05/0>p). امنتین-1 گروه تمرین و اوارکتومی در مقایسه با گروه های اوارکتومی و شم، به ترتیب 5/56% و 6/51% افزایش یافت؛ درحالی که در گروه اوارکتومی در مقایسه با شم 1/3% کاهش یافت (05/0>p). مقاومت انسولینی در گروه تمرین و اوارکتومی نسبت به گروه اوارکتومی 7/74% کمتر افزایش یافت؛ درحالی که در گروه اوارکتومی نسبت به شم 7/193% افزایش یافت (05/0 >p)؛ مقاومت انسولینی گروه تمرین و اوارکتومی در مقایسه با شم کاهش غیرمعنی داری داشت. نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی-مقاومتی چربی احشایی و مقاومت انسولینی را با افزایش امنتین-1 در موش صحرایی اوارکتومی شده کاهش داد. لذا به نظر می رسد، هشت هفته تمرین هوازی- مقاومتی با شدت vo2max %85-70 برای کنترل وزن، کاهش چربی احشایی و مقاومت انسولینی با بهبود امنتین-1 در دوران یائسگی مناسب است.